„Radośnie wykrzykuj na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się i weselcie, i grajcie!
Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry,
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy,
przy trąbach i dźwięku rogu:
radujcie się wobec Pana, Króla!
Niech szumi morze i to, co je napełnia,
świat i jego mieszkańcy!
Niech rzeki klaszczą w dłonie,
niech góry razem wołają radośnie” (…)
Psalm 98
Kolędowanie bożonarodzeniowe
W niedzielę 12 stycznia 2020 roku odbyło się w naszej parafii kolędowanie w wykonaniu zespołu regionalnego „Wisła” i „Mała Wisła.” Oba zespoły wystąpiły razem podczas nabożeństwa i usługując pieśniami pozwoliły nam na nowo przenieść się w czas bożonarodzeniowy. Cieszymy się, że zespół już po raz drugi wystąpił w naszej parafii ubogacając nasze nabożeństwo nie tylko piękną muzyką i śpiewem, ale przede wszystkim umacniając naszą wiarę w Pana Jezusa. Śpiew i muzyka od zawsze pełniły funkcję chwalenia i uwielbiania Pana Boga. Oby jak najwięcej rozbrzmiewało ich w naszych kościołach zwłaszcza, że śpiew jest jak modlitwa, a kto śpiewa, ten dwa razy się modli.
Już po raz 24. odbyły się w Parafii w Wiśle Jaworniku Wczasy Świąteczno-noworoczne zorganizowane przez Parafię przy pomocy Diakonii Polskiej. Z tej formy spędzenia czasu w okresie świątecznym skorzystały 43 osoby z Diecezji Warszawskiej, Pomorsko-Wielkopolskiej, Wrocławskiej, Katowickiej i Cieszyńskiej, z tego 21 osób po raz pierwszy.
Oto garść wspomnień uczestników pobytu.
„W ten zimowy ciemny czas
Bóg do Wisły przywiódł nas
By wśród bliskich ludzi
Czekać na nowe życie, które się budzi.
Aby błogosławił Nowonarodzony
Ludziom na cztery strony,
I by dorosłych, starców, dzieci
Miał zawsze w swojej pieczy.
A my byśmy go błagali,
Swoje sprawy polecali,
Za wszelkie dobro dziękować potrafili
I na wieki go chwalili”.
Jestem tutaj po raz pierwszy. Jechałam z ciekawością, ale i odrobiną obawy. Jak też tutaj będzie? Nie znam nikogo, jak Ci ludzie mnie przyjmą, czy mnie zaakceptują? Moja niepewność jeszcze się pogłębiła, gdy na pierwszym spotkaniu, po kolacji, kiedy wzajemnie poznawaliśmy się, usłyszałam, iż jest tutaj wiele osób znających się, gdyż od lat tu przyjeżdżają.
Zupełnie niepotrzebny był ten stres. Atmosfera bardzo szybko stała się przyjazna, ludzie chętni do rozmowy i wymiany doświadczeń. Duża to zasługa księdza – inicjatora tej dobrej atmosfery. Zbliżały nas również wspólne modlitwy przed posiłkami i śpiewanie kolęd. Czynnikiem integrującym było również uczestnictwo w nabożeństwach. Zachwyciły mnie występy dzieci grających na instrumentach, dziewcząt śpiewających w duecie i grupy dzieci z chóru „Drużyna Pana”.
Każdy dzień wypełniony był po brzegi, a to prelekcjami, projekcjami filmów, spotkaniami z pensjonariuszami Domu Opieki z Dzięgielowa, którzy na miarę swych kompetencji przedstawili widowisko tematycznie związane z Adwentem, które zmusiło nas widzów do głębokiej refleksji. Takich przeżyć estetycznych było więcej. Bo np. 26 grudnia odwiedzili nas kolędnicy, zespół śpiewaczy „Wańcy”, reprezentujący folklor beskidzki. Podziw wzbudzały głosy, wykonanie i komentarz prowadzącego. Zaszczycił nas swą obecnością ks. bp Adrian Korczago, ks. Emil Gajdacz, ks. Bogdan Wawrzeczko i ks. Marek Londzin. To były strawy dla ducha, doznania estetyczne. A teraz a propos czegoś dla ciała – arcysmaczne posiłki, atrakcyjne, estetycznie przygotowane i podane. Rozpieszczano nas, dogadzano nam bez miary. I jeszcze kulig! Dla nas mieszczuchów atrakcja nie lada.
I na koniec jeszcze refleksja prywatna – moja. Jako stary belfer w skali ocen 1 do 6, oceniam pobyt tutaj na maksymalnie wielkie „6”. Są wśród ludzi rzemieślnicy i wirtuozi. Wśród księży – też. Nasz opiekun należy do tych drugich. Niech Bóg błogosławi!”
Róża Zakolska ze Zduńskiej Woli.
Jeszcze kilka słów innej uczestniczki. …”Dziękujemy za wszystko – modlitwy, społeczność, piękne filmy, możliwość uczestniczenia w nabożeństwach, spotkaniach i kuligu. ….Brak opiekuna wymagał ze strony księdza Zdzisława wiele wysiłku. 16. uczestników składa serdeczne podziękowania za dofinansowanie pobytu przez Diakonię Kościoła. Wyjeżdżamy z nadzieją, o ile Pan Bóg pozwoli, to za rok, o ile zostaniemy zaproszeni, to tu do Jawornika znowu przyjedziemy. Ksiądz Zdzisław przekaże swojemu następcy obowiązki, a sam z żoną będzie nie zakwaterowanym uczestnikiem turnusu. Dziękujemy sekretarce Asi za życzliwość, kuchareczkom wraz z obsługą za pyszne, domowe posiłki. Za to, że mieliśmy w pokojach ciepło i czysto. Uczestnicy wzajemnie sobie życzą Bożego błogosławieństwa, Jego łaski, zdrowia i ochrony na każdy dzień.” Helena Stryja.
Oto garść wspomnień uczestników Wczasów Świąteczno-Noworocznych w Wiśle Jaworniku.
W dniach 5 – 7 grudnia przeżywaliśmy w naszej Parafii „Wieczory Adwentowe” Wiodącym tematem były słowa: „Tęsknota za domem Ojca”. Prowadzącym był ks. Piotr Sztwiertnia z Goleszowa. Pierwszego wieczoru zastanawialiśmy się nad pytaniem: Gdzie jest mój dom?
Prowadzący na przykładzie ludu izraelskiego przybliżył nam zagadnienie domu na kartach Biblii. Postawił pytania: Gdzie jest nasz dom? Za czym tęsknimy? Jak będzie z nami? Drugiego dnia prowadzący poruszył zagadnienie: Dom Ojca, niebo. Na przykładzie Starego i Nowego Testamentu wskazał na następujące fakty. Śmierć jest wielkim problemem związanym z życiem. Zmarły znajduje się w oddaleniu od Jahwe. Fakt śmierci wzywa człowieka do zastanowienia się nad swoim stosunkiem do Boga. Postawił nam wszystkim pytanie: Co wiemy o niebie? Przywołując nauczanie ap. Pawła wskazał, że niebo, to przede wszystkim przebywanie z Chrystusem. Trzeciego dnia zastanowiliśmy się nad kolejnym tematem. Póki jesteśmy na ziemi, świadczmy! Mamy, jako uczniowie Jezusa świadczyć o Nim w codziennym życiu. Swoim zachowaniem, wypełnianiem Jego woli, a nade wszystko naśladowaniem Chrystusa. Wieczory miały swoją oprawę muzyczną. W pierwszym dniu swoim śpiewem usłużył prowadzący nauczanie. Zaśpiewał kilka pieśni przy akompaniamencie swojego brata Przemysława. W drugim dniu śpiewem usłużył zespół „SDG” z Ustronia, a trzeciego zespół „Hosanna” z Goleszowa. Świadectwem prowadzenia w codziennym życiu przez Boga podzieliła się Janina Pilch z Balcarów oraz Jacek – członek zespołu z Goleszowa. Każdego dnia po naszych spotkaniach w kaplicy mogliśmy spędzić jeszcze wspólny czas w jadalni przy kawie i cieście. W tym miejscu pragniemy serdecznie podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania naszych wieczorów. Osobom, które upiekły ciasto, akustykom za nagłośnienie a także prowadzącym nasze wieczory: Ani Sztwiertni i Józefowi Niemczykowi.
